اعتصاب غذای بازداشتيان گوانتانامو ادامه دارد

اعتصاب غذای بازداشتيان گوانتانامو ادامه دارد


برخی از بازداشتيان بيش از سه سال است بدون محاکمه در گوانتانامو زندانی هستند
اعتصاب غذای هشتاد و هفت تن از بازداشتيان در پايگاه نيروی دريايی آمريکا در خليج گوانتانامو کوبا وارد دومين ماه خود شده است.
به گفته منابع وزارت دفاع آمريکا، اين عده در اعتراض به ادامه بازداشت خود در گوانتانامو همچنان به اعتصاب غذا ادامه می دهند اما ده نفر ديگر که شرايط جسمانی آنان بحرانی بود زير نظر پزشکان از طريق لوله تغذيه مصنوعی می شوند و وضع آنان با ثبات توصيف شده است.
به گفته اين منبع نظامی، اعتصاب غذای زندانيان روز 8 ماه اوت آغاز شد ولی معلوم نيست دقيقا چه تعدادی در اين اقدام شرکت داشتند و چند نفر بعدا تصميم گرفتند به اعتصاب غذای خود خاتمه دهند.
در مقابل، وکيلان مدافع زندانيان در مرکز دفاع از حقوق مندرج در قانون اساسی، که يک موسسه مستقر در نيويورک است، تعداد اعتصاب کنندگان را به مراتب بيشتر اعلام کرده اند.
به گفته آنان، دويست و ده تن از بازداشت شدگان در گوانتانامو در اعتصاب غذا شرکت دارند و مصصم هستند به اعتصاب غذای خود ادامه دهند.
سخنگوی وکلای مدافع زندانيان به بی بی سی گفته است که اعتصاب کنندگان عليه بازداشت نامحدود در گوانتانامو و آنچه که رفتار غير انسانی با خود می دانند دست به اعتراض زده اند.
ادامه اعتراض
به گفته وی، اعتصاب کنندگان اعلام کرده اند که تا زمانی که به پرونده آنان به شکلی قانونی و منصفانه رسيدگی نشود دست از اعتصاب غذا بر نخواهند داشت ولو اينکه اين اقدام به مرگ آنان منجر شود.
هنوز معلوم نيست که اقدام به تغذيه افراد بدحال از طريق لوله با توافق خود آنان صورت می گيرد يا حکم قضايی در اين زمينه کسب شده است.
ادامه اعتصاب غذا
وکيلان بازداشتيان گوانتانامو تعداد کسانی را که دست به اعتصاب غذا زده اند بيش از دويست تن گزارش کرده و گفته اند دليل اين اقدام ادامه بازداشت و نحوه رفتار آمريکا با آنان است و در نظر دارند تا رسيدگی منصفانه به پرونده هايشان به اقدام اعتراضی خود ادامه دهنداز سال 2002 تا کنون، اخباری از اعتصاب غذای زندانيان انتشار يافته است که آخرين مورد آن در ماه های ژوئن و ژوئيه سال جاری روی داد.
به گفته وکيلان بازداشت شدگان، اعتصاب غذا به شکلی بسيار جدی دنبال شد به نحوی که پزشکان بازداشتگاه ناگزير شدند به منظور نجات جان پنجاه تن از اين افراد، آنان را با سرم وريدی تغذيه کنند.
در حال حاضر، بيش از پانصد زندانی از مليت های مختلف به ظن ارتباط با گروه های تروريستی به خصوص شبکه القاعده و رژيم سابق طالبان در افغانستان، در بازداشتگاه گوانتانامو زندانی هستند.
تعدادی از اين افراد از زمان برپايی بازداشتگاه در ژانويه سال 2002 در اين مکان در بازداشت بوده اند.
از زمان حملات انتحاری يازدهم سپتامبر سال 2001 در آمريکا و حمله نظامی ائتلاف تحت رهبری آمريکا به افغانستان در همان سال، آمريکاييان افرادی را که طی جنگ افغانستان يا در مناطق ديگر به ظن ارتباط با تروريسم دستگيرکرده اند به پايگاه نيروی دريايی ايالات متحده در خليج گوانتانامو انتقال داده اند.
در سال 2002، تاسيسات جديدی برای نگهداری اين افراد ايجاد شد.
بازداشتگاه اجاره ای
دولت آمريکا بازداشت شدگان در خليج گوانتانامو را تحت عنوان افراد متخاصم غير نظامی طبقه بندی کرده است به اين معنی که گرچه آنان عليه ايالات متحده به اقدام مسلحانه دست زده اند اما نفرات ارتش کشور متخاصم تلقی نمی شوند.
در نتيجه، بازداشت شدگان از حقوق اسيران جنگی براساس کنوانسيون های ژنو برخوردار نشده اند و در عين حال، به دليل اينکه شهروندان خارجی بوده و در خارج از مرزهای آمريکا در بازداشت به سر می برند، حقوق زندانيان عادی نيز در باره آنان مراعات نمی شود.

پايگاه دريايی وبازداشتگاه گوانتانامو در زمينهای استيجاری از کوبا ايجاد شده استاين نحوه برخورد دولت آمريکا باعث انتقاد شديد سازمان های حقوق بشر شده است که خواستار حمايت قضايی از حقوق زندانيان بوده اند.
دولت آمريکا وعده داده است بازداشتيان گوانتانامو را در دادگاه های نظامی محاکمه کند و تاکنون تعدادی از آنان را، با اين توجيه که تهديدی را متوجه امنيت ايالات متحده نمی کنند، آزاد کرده است.
از آنجا که پايگاه گوانتانامو تحت اداره ارتش آمريکاست و مقررات نظامی در آن رايج است، نگهداری و رسيدگی قضايی به وضع بازداشتيان برعهده وزارت دفاع آمريکا قرار دارد.
پايگاه نيروی دريايی آمريکا در خليج گوانتانامو در محدوده ای ايجاد شده که از سال 1898 و در پی شکست نيروهای اسپانيايی و قرار گرفتن کوبا تحت نظر ايالات متحده در اختيار اين کشور قرار گرفت و براساس پيمانی در سال 1903، به طور دايم به اجاره دولت آمريکا در آمد.
اين پايگاه در جنوب شرق جزيره کوبا و ساحل استان گوانتانامو در دريای کارائيب واقع است.
چک اجاره بهای اين منطقه، که با وجود چند بار تجديد نظر در آن هنوز از چند هزار دلار در سال تجاوز نمی کند، به طور مرتب به دولت کوبا پرداخت شده است اما پس از برقراری رژيم کنونی اين کشور، دولت فيدل کاسترو، رهبر کوبا که خواستار خروج آمريکاييان است، از نقد کردن چک های پرداختی خودداری ورزيده است.