ثريا پرنيکا: شب چه بر زنان زندانی می گذرد؟

ثريا پرنيکا: شب چه بر زنان زندانی می گذرد؟
در افغانستان وضع زنان در بخش های مختلف زندگی بسيار غم انگيز و رقت آور است. از سويی فساد در افغانستان بالا می رود. در افغانستان بزرگترين علت فحشا و تن فروشی زنان، فقر از يک طرف می باشد و پول فراوان در دست عده ای از طرف ديگر. هيچکسی حاضر نمی شود که اولادش نان صدا کند و از گرسنگی بميرد و او يک تماشاگر ساده باشد. زمينه های کار هم وجود ندارد و هر روز سيل بيکاران زياد می شود. گاهی زنان ناچار به گدايی می شوند. باندها هم در کمين اند تا از همين مردم فقير برای خود سربازگيری کنند. ممکن است که در کشورهای پيشرفته فساد و فحشا بخاطر غرايز جنسی باشد ، اما من می گويم که در افغانستان بيش از نود و نه فيصد از خاطر فقر اقتصادی و بی عدالتی به اين کار تن می دهند. مثلا مرد جرم را انجام می دهد و زن به جرم اين که زن است، بدنام می شود. دختری که نمی داند ازدواج چيست را به خانه ی شوهر می فرستند؛ حتا بدون رضايت خود او. اين دختر جنگ و جدال و اطاعت ظالمانه را تحمل نمی کند و يا فرار می کند و يا خود سوزی. کجاست آن همه پول برای بازسازی افغانستان تا زنان ما حرفه ای را بياموزند و متکی به خود باشند؟ چند روز پيش سر و صدا برآمد که در خانه ای که برای نگهداری زنان بود، آن ها شکنجه می ديدند. دولت بايد کنترل داشته باشد نه اينکه ناموس و شرف افغانستان را به افراد واگذار کند. دولت بايد زمينه های تربيت انسانی و انسان دوستی را برای افراد بوجود آورد. تا عوامل ريشه يابی نشود نمی توان با فحشا و گرسنگی و خودسوزی مبارزه کرد. مرد مرتکب قتل می شود و زن را معامله می کند. زن ناچار است که فرار کند و محاکمی که در فساد غرق اند به نفع زن رای نمی دهند و به زندان می رود. او از جامعه طرد می شود. در زندان باندها مناسبات دارند. آن ها در کنار دروازه ی ولايت جمع اند تا زن را با بهانه ای به دام می اندازد و بعد متوجه می شود که به کس ديگر فروخته شده است . همين اکنون صد ها خانه در گوشه گوشه ی کابل هست که کسب و پيشه ی آن ها فساد است. از نگاه ديگر از زن نبايد حق انتخاب را سلب کرد. در هر جايی که قيودات زياد باشد، انحراف هم زياد است. سلب آزادی زمينه ساز سوء استفاده از آزادی ست. زن نيز بايد ارزش انسانی خود را بفهمد. منبع: كابل پرس




">