A reproter: detainees are raped & tortured

زندانیان در شهرهای کردنشین مورد شکنجه و تجاوز جنسی قرار گرفتند: روزنامه نگار کرد در آلمان در واکنش به اظهارات رئیس پلیس جمهوری اسلامی که شوانه قادری ، قربانی خشونت پلیس را اوباش توصیف کرد، باردیگر شهر مهاباد شاهد تظاهرات اعتراض آمیز مردم و سرکوب بود. محمد آسان‌گران، روزنامه نگار و فعال سیاسی کرد که در آلمان به سر می برد، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید از بیش از یکهزار و 300 نفر که در شهرهای مختلف دستگیر شده بودند، صدها تن آزاد شده اند اما صدها همچنان در زندان به سر می برند و در زندان ها به خصوص در سنندج زندانیان به شدت مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفتند. وی می افزاید زن ها و مردهای زندانی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند. وی از اینکه رسانه های غربی و دولتهای اروپائی در باره خشونت و سرکوب در کردستان ایران زبان به اعتراض نگشوده اند، انتقاد می کند. مهدیه جاوید (رادیوفردا): محمد آسان‌گران، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی کرد که این روزها در سخنرانی‌های گوناگون در آلمان شرکت می‌کند، در مصاحبه با رادیوفردا می‌گوید اکثر دستگیرشدگان در ناآرامی‌های کردستان آزاد شده اند، ولی کماکان در برخی از شهرها، به ویژه مهاباد، اوضاع کاملا روبه آرامی نگذاشته است. وی دراین مصاحبه همچنین گفت اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای جهان نسبت به ناآرامی‌ها در کردستان ایران سکوت اختیار کرده‌اند.
محمد آسان‌گران در پاسخ به این سئوال رادیوفردا که پرسید اوضاع در شهرهای کردستان تا شامگاه چهارشنبه چگونه بود، می‌گوید:
محمد آسان‌گران (روزنامه‌نگار کرد در آلمان): طبق خبرهائی که به ما رسیده، در مهاباد دوباره اعتراض‌ها از سرگرفته شده و دلیل آن هم اظهاراتی بود که مقامات دولتی و مشخصا فرمانده نیروهای انتظامی در این شهر ایراد کردند و شوانه قادری را که او را روز 18 تیر کشتند و بعد جنازه او را مثله کردند و تحویل خانواده‌اش دادند، این بار به عنوان اراذل و اوباش و اشرار از او اسم بردند و همین باعث شد که مردم دوباره بریزند توی خیابان و در مهاباد عصر سه‌شنبه تا پاسی از شب این اعتراض‌ها همچنان ادامه داشت و نیروهای مسلح هم با تیراندازی و گاز اشک‌آور در مقابل مردم ظاهر شدند.
شهرام میریان (رادیوفردا، کلن): و خواسته اصلی اعتراض‌کنندگان؟
محمد آسان‌گران: مردم در شهرهای مختلف چهار خواسته را مطرح کردند و این مشترک در تمام اعتراض‌ها بود. یکی معرفی کردن قاتلین مردم، مشخصا قاتل شوانه و محاکمه آنها. دوم، آزادی همه دستگیرشدگان اخیر و سوم، غیرنظامی کردن شهرها و بیرون بردن نیروهای انتظامی از شهرها و اینکه بالاخره، تجمع و اعتراض حق مردم است و نباید به این جرم کسی دستگیر بشود.
ش.م.: آقای آسان‌گران، شما در سخنرانی که در کلن داشتید اشاره کردید به آزادی دستگیر شدگان که به صورت بطئی و کند دارد پیش می‌رود. الان وضع چگونه است؟
محمد آسان‌گران: اکثر دستگیرشدگان که ابعاد آن بیش از یکهزار و 300 نفر بود، به مرور آزاد شده‌اند، با وثیقه و جریمه و غیروذالک. ولی الان تعداد کمتری در شهرهای مختلف همچنان در زندان هستند، و این تعداد کمتر که می‌گویم سر به صدها می‌زند هنوز، به نسبت ابعاد اولیه‌اش کمتر شده. منتهی دستگیر‌ی‌ها همچنان ادامه دارد. خانه‌گردی همچنان ادامه دارد. در جریان تظاهرات‌ها، فیلمبرداری کردند از مردم و شناسائی می‌کنند و مخصوصا، در مورد فعالین سیاسی و فعالین اجتماعی، کسانی که به هرحال اسم و رسمی در شهرهای مختلف دارند، یا در حال دستگیری آنها هستند، یا دستگیرشان کرده‌اند، یا اینکه تحت تعقیب هستند و پنهان شده‌اند. این اتفاق که می‌گویم تقریبا در همه شهرها با شدت تمام ادامه دارد. جمهوری اسلامی در شهرهای کردستان، مشخصا در شهر سنندج شکنجه وحشتناکی در زندان‌ها و محل‌های بازداشت داده که ادامه داره و یکی از آنها هم زیر شکنجه جان خود را از دست داد، به اسم شاهو امجدی، و جنایت دیگری که علیه زندانیان اتفاق افتاده، تجاوز جنسی به تعداد قابل توجهی از زنان و مردان در زندان هست و این خبر متاسفانه باید بگویم شایعه نیست و کاملا موثق است و من خودم با یکی از این آدمها حرف زدم و فقط به دلایلی نمی‌خواهد اسمش را علنی کنم و بقیه هم نمی‌خواهند اسمشان را علنی کنم. این اتفاق، اتفاق وحشتناکی است.
ش.م.: شما به عنوان روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، در سخنرانی خود در شهر کلن اشاره کردید به اتحادیه اروپا که همچنان مهر سکوت بر لب زده در قبال این ناآرامی‌ها در کردستان.
محمد آسان‌گران: دولت‌ها به دلیل منافع خاص که دارند یا عکس‌العمل نشان ندادند و سکوت کردند یا اگر هم عکس‌العملی نشان دادند، بسیار کلی و عمومی است. مسئله مردم در این جغرافیای معین که چنان با توپ و تانک و عملا به عنوان یک جمعیت که انگار جزو ایران نیست و دارند به آن حمله می‌کنند، کسی در موردش حرفی نزده، و این جای انتقاد جدی از این دولت‌ها و از این احزاب سیاسی است که در این کشورها وجود دارد. و تنها دولت‌ها هم نیستند. رسانه‌ها هم هنوز سکوت خود را نشکسته‌اند.