كودكانى كه صاحب فرزند ميشوند

كودكانى كه صاحب فرزند ميشوند
تعداد دخترانى كه در آلمان در سنين نوجوانى حامله ميشوند رو به افزايش است. دخترانى كه ناخواسته بارور ميگردند. براساس آمار رسمى در سال گذشته ۸۶۸ دختر ۱۵ ساله و حتى جوانتر صاحب فرزند شده اند. اما براى بخش بزرگتر اين گروه از نوجوانان داشتن فرزند در سنينى كه خود هنوز كودكى را پشت سر نگذاشته اند قابل تصور نيست. همين آمار حكايت از هشت هزار سقط جنين از سوى دختران زير ۱۸ سال دارد.
دخترانى كه تصميم به نگه داشتن كودك خود ميگيرند، زندگى آسانى در انتظارشان نيست. آنها خود را در دايره همشاگردى ها و دوستانشان غريبه احساس ميكنند، چراكه تمام مسائل زندگيشان به ناگهان تغيير ميكند و با دغدغه هايى روبرو ميشوند كه جمع دوستان هم سن و سالشان بكلى از آنها بى خبر است. براى اين دسته از دختران كنار آمدن با محدوديتها و مسئوليت هاى زندگى با فرزند، براحتى قابل تحمل و سازماندهى نيست. در اين گونه موارد بسيارى از آنان تنها با حمايت والدين خود قادر به نگهداى كودكشان هستند و اگر والدين حوصله و علاقه اى به يارى دخترشان نداشته باشند ويا اساسا پذيرش اين موضوع برايشان سخت باشد، آنگاه اين دختران در شرايط سختى قرار ميگيرند.
آنا اهل اشتوتگارت آلمان ۱۷ ساله است و صاحب يك كودك ۱۸ ماهه. او ميگويد ”وقتى فهميدم حامله هستم شوكه شدم. من حتى قادر به تصميم گيرى نبودم زيرا خيلى دير فهميدم كه حامله ام.”
اين مادر جوان با پدر فرزندش كه اوهم نوجوانى است هم سن و سال خودش، ديگر رابطه اى ندارد. آنها تنها زمان كوتاهى باهم بودند كه آنا متوجه ميشود باردرا است. بهمين دليل او و دوست پسرش تصميم ميگيرند باهم زندگى مشتركى را شروع كنند اما موفق به ادامه رابطه شان نميشوند و ازهم جدا ميگردند.
آنا تعريف ميكند كه اولين ماههاى پس از بدنيا نوزادش چقدر سخت هستند. شبهاى بى خوابى و تنهايى. شبهايى كه دوستانش در كافه يكديگر را ملاقات ميكنند و او بايد وقتش را صرف عوض كردن قنداق و شير دادن و گوش دادن به گريه هاى نوزاد كند و روزهايش را با زنانى كه دوبرابر سن او را دارند در پارك كالسكه بدست قدم بزند، درحاليكه همكلاسى هايش بى خبرو بى دغدغه خود را براى امتحانات آخر سال آماده ميكنند. او ميگويد:
”وقتى ميبينم دوستانم چطور زندگى ميكنند و چه دنيايى دارند، همان دنيايى كه من هم پيش از اين داشتم، وقتى ياد كارهايى كه باهم ميكرديم مى افتم وقتى به آزادى كه داشتم فكر ميكنم، دلم بيشتر ميگيرد. قبلا ميتوانستم در يك لحظه تصميم بگيرم كه با دوستانم به حومه اشتوتگارت مثلا به يك ديسكو بروم. حالا هميشه محتاج يك نفر هستم كه پيش دخترم بماند. از پدر و مادرم هم نميتوانم توقع داشته باشم كه همه مسئوليت هاى من را به عهده بگيرند و كارهاى بچه من را بكنند.”
اما همه مشكللات دختران نوجوان كه صاحب فرزند ميشوند تنها نرفتن به ديسكو، كافه و پارتى نيست، بلكه در وحله اول ادامه تحصيل است كه با وجود يك نوزاد بسيار سخت ميشود و داشتن يك چشم انداز كارى مناسب. بسيارى طرح ها ونقشه هاست كه آنها براى آينده خود ريخته اند و همه اين نقشه ها گويى در سال هاى اول بچه دار شدن دست نيافتنى شده. به همين دليل نيز جلوگيرى از حاملگى هاى ناخواسته مهمترين قدمى است كه براى حمايت از دختران جوان بايد برداشت.
بورگهارد شاوف پزشك متخصص زنان از كلينيك دانشگاه توبينگن در باره علل افزايش حاملگى هاى ناخواسته در سنين پايين براى دختران ميگويد:
”اولين علت آن اين است كه امروزه دختران بسيار زودتر براى رابطه جنسى آماده ميشوند. اما آموزش اين دختران هنوز با كاستى هايى توام است. هنوز هم هستند مادران و پدرانى كه ميگويند دختر من هنوز به اين فكرها نيافتاده و دست به چنين كارى نميزند. والدينى كه با خوش خيالى ميگويند دخترمان هنوز ۱۶ سالش هم نشده و فكر داشتن رابطه جنسى را هم نميكند. و آن زمان كه اين والدين به فكر توضيح مسائل براى دخترشان ميافتند بسيار دير است.”
در مدارس آلمان به دانش آموزان مكانيزم بدن زن ومرد و چگونگى توليد مثل آنها با جزئيات كامل توضيح داده ميشود، اما اين بهيچ رو جاى آموزشى كه نوجوان در خانه بايد از آن برخوردار شوند را نميگيرد. اين آموزش نه فقط براى دختران جوان كه براى پسران هم ضرورى است. زيرا فقط حاملگى ناخواسته تنها خطرى نيست كه نوجوانان را درصورت داشتن رابطه جنسى كنترل نشده تهديد ميكند، بيمارى ايدز به مراتب عواقب سهمگين ترى دارد.