موجوديت جنبش زنان در ايران از ديد يك فعال مسائل زنان در تهران

موجوديت جنبش زنان در ايران از ديد يك فعال مسائل زنان در تهران [ ۱۳۸۴ شنبه ۲۲ بهمن ]

بسياري از فعالان و مدافعان حقوق بشر معتقدند زنان كه در دوره پيش از انقلاب هم در مقابل مردان از تبعيض هاي بسياري رنج مي بردند، پس از انقلاب با تبعيض هاي بيشتر روبرو شدند و حقوقشان را بيشتر در معرض تهديد ديدند. اما آيا برخورد زنان ايران با اين نابرابري ها به گونه اي است كه بتوان از جنبش زنان در ايران سخن گفت؟ مرضيه مرتاضي لنگرودي پژوهشگر و از فعالان مسائل زنان در تهران در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: بله جنبش زنان در ايران واقعيت دارد و تنها هم نيست، هرچند كه در حد و اندازه هاي واقعي به نظر نيايد. ويژگي هاي جنبش هاي اجتماعي به طور كلاسيك چهار پنج مولفه دارد از جمله نارضايتي، نقد وضعيت موجود، فعاليت مستمر معطوف به آرمان مشترك و يك سازماندهي حداقلي. جنبش زنان به نظر من در ايران در مقطع كنوني اين ويژگي ها را دارد. زنان از هنگام مشروطه كه از خانه خارج شدند، ديگر هرگز به خانه و پستو برنگشتند، هرچند كه مدتهاي مديد بر سر كسب حقوق اوليه انسانيشان تلاش كردند و چانه زني مي كنند، اما بسيار متفاوت شده وضعيتشان و اين تفاوت ناشي از نارضايتي مستمر، نقد مستمر و اعتراضات مستمر بوده