جايزه نوبل , دستمزد غرب به البرادعي [سرمقاله ج.ا.]

جايزه نوبل , دستمزد غرب به البرادعي [سرمقاله ج.ا.]
منبع: 17 مهر 1384 - جمهوري اسلامي




-->
بسم الله الرحمن الرحيم خبر اعطاي جايزه نوبل به « محمد البرادعي » و آژانس بين المللي انرژي اتمي در حالي انتشار يافت كه نه محافل سياسي بين المللي آنرا پيش بيني مي كردند و نه حتي شخص البرادعي چنين انتظاري را داشت . اين سئوال هنوز در اذهان جهانيان مطرح است كه چه اقدام خارق العاده و قابل تقديري از سوي البرادعي و آژانس انرژي اتمي صورت گرفته است كه مستحق چنين تقدير و پاداشي باشد. آنچه در باره انگيزه اين اقدام مي توان تصور كرد سياسي بودن آن است . اين يك واقعيت انكارناپذير است و اكثر تحليل گران نيز به آن اذعان كرده اند. بيهوده نيست كه بلافاصله پس از اعلام خبر مذكور , غرب از آن استقبال مي كند و شيمون پرز معاون نخست وزير رژيم صهيونيستي نيز با شعف خاصي , اين اقدام را « پيامي براي ايران » تلقي مي كند. اعطاي جايزه نوبل به آژانس انرژي اتمي و البرادعي در فاصله كمي از صدور قطعنامه عليه ايران مفهوم خاصي دارد كه دست اندركاران و عوامل خط دهنده در تشكيلات جايزه نوبل نمي توانند آن را انكار كنند. نگاهي به عملكرد آژانس بين المللي انرژي اتمي نشان مي دهد اين تشكيلات كارنامه چندان درخشاني در عاري ساختن جهان از تسليحات اتمي , كه به عنوان اصلي ترين وظيفه اين سازمان محسوب مي شود , نداشته است . از اينرو , عملكرد اين سازمان در حد دريافت عنوان برنده جايزه صلح نيست . اين سازمان به شدت تابع سياست يك بام و دوهوا بوده و برخوردي كاملا تبعيض آميز در برابر كشورهاي مختلف داشته است . اگر رسالت اين سازمان , عاري ساختن جهان از تسليحات مرگبار اتمي است , وجود كشورهايي كه داراي انبار عظيمي از سلاح هاي هسته اي هستند , فلسفه وجودي اين نهاد بين المللي را زير سئوال مي برد. اگر بر اساس مفاد قوانين اين سازمان , داشتن سلاح هسته اي غيرقانوني و مجرمانه است چه توجيهي برخي از كشورها را از اين قانون مستثني مي كند براساس چه منطقي برخي از كشورها بايد تسليحات هسته اي داشته باشند و برخي ديگر حتي از دستيابي به فناوري صلح آميز آن محروم شوند وجود اين نقيصه اساسي , كارآيي اين سازمان بين المللي را كه مي توانست مرجعي مهم و موثر در جهت اعتلاي صلح جهاني باشد به شدت خدشه دار كرده است . اين تبعيض آشكار بيانگر يك بي قانوني در عرصه بين المللي است . بر اساس اين منطق , هر كشور كه قدرت بيشتري دارد مي تواند مقررات آژانس بين المللي انرژي اتمي را ناديده بگيرد. آژانس انرژي اتمي چه پاسخي براي فعاليت هاي اتمي رژيم صهيونيستي دارد در حاليكه سران اين رژيم , نظامي بودن فعاليت اتمي آن را رد نكرده و بر اساس گزارش منابع مستقل , اين رژيم هم اكنون بيش از 200 كلاهك هسته اي در اختيار دارد. انفعال آژانس انرژي اتمي در برابر صهيونيستها تا به آن حد است كه سال گذشته , در جريان بازديد دبيركل اين سازمان , رژيم صهيونيستي به وي اجازه ورود به محدوده فعاليت اتمي خود را نداد. گستاخي صهيونيستها در برابر اين سازمان كه با پشت گرمي آمريكا و كشورهاي غربي حاصل شده است تا به آن حد بود كه شارون نخست وزير رژيم صهيونيستي در ديدار نمايشي سال گذشته البرادعي از اسرائيل , وقيحانه اظهار داشت « اين اسرائيل است كه بايد از البرادعي در باره عملكردش سوال كند و خواسته هاي خود را مطرح سازد نه اينكه البرادعي از اسرائيل در باره برنامه هسته اي اش سئوال كند » . البرادعي در برابر اين گستاخي صهيونيستها عكس العملي نشان نداد. البته طبيعي است كه البرادعي نه جرات در افتادن با صهيونيستها را دارد و نه حتي قادر به انتقاد سازنده از زرادخانه تسليحاتي آنها و اربابانشان است چرا كه در آنصورت به سرعت مورد غضب قرار خواهد گرفت و از پست خود كنار گذاشته خواهد شد. با در نظرگرفتن اين واقعيات , علت و انگيزه اعطاي جايزه صلح نوبل به البرادعي و سازمان بين المللي انرژي اتمي كاملا قابل درك است .