بنيادگرايان مسلح روس، كابوس دائمي پوتين
«عبدل»، فرزند يكي از ايدئولوژيست‌هاي اسلامي مي‌گويد: «با كابل تلفن و باتوم من را كتك مي‌زدند؛ به گونه‌اي كه با 70 كيلو وزن به آنجا رفتم و با 47 كيلو وزن بيرون آمدم». ديگر روش‌هاي شكنجه وارد كردن اجسام برنده به مقعد زندانيان، تجاوز به زنان و كودكان در برابر چشمان بستگانشان است.
۱۲ آذر ۱۳۸۴ - بعد از ظهر ۱۶:۵
تعداد بازديد : 2323
كد خبر : ۳۱۳۴۳

در اواسط سال 2002 خشونت‌هاي افراطي و جدايي‌طلبانه، محدود به خرابه‌هاي خاكستري چچن بود كه در دو دوره جنگ جدايي‌طلبانه در دهه 90 ايجاد شده بود. در سال 2003 اين خشونت‌ها به «اينگوش» در همسايگي اين منطقه نيز سرايت كرد، سپس در سپتامبر سال گذشته به سمت غرب و شهر كوچك «بسلان» گسترش يافت. چندين ماه ناآرامي و خشونت در داغستان ـ شرق چچن ـ و حملات نالچيك، ثابت كرد كه سياست‌هاي كرملين براي خفه كردن خشونت‌هاي راديكال در كل منطقه شكست خورده است.به گزارش سرويس بين‌الملل «بازتاب» به نقل از «گاردين»، مسكو بنيادگرايان خارجي را مسئول شعله‌ور ساختن آتش خشونت در جنوب روسيه مي‌دانست، اما هم‌‌اكنون روشن است كه اروپا، جنبش اسلامي بومي با گرايش‌هاي نظامي خود را دارد؛ جنبشي كه يكي از افراد نزديك به پوتين، آن را «حماسه روسيه» مي‌داند. افراطيون درون اين حركت در حال تأسيس يك خلافت اسلامي در منطقه قفقاز هستند. يكشنبه گذشته، روسيه در آخرين تلاشش براي راضي كردن دنياي خارج و تكميل راه‌حل سياسي خود در اين منطقه، اقدام به برگزاري انتخابات پارلماني كرد.اما علت گسترش راديكاليسم اسلامي در شمال قفقاز چيست؟تلاش‌هاي مسكو براي تسلط بر منطقه مسلمان‌نشين قفقاز، حدود يك قرن است كه آغاز شده و در ادامه نياز امپراتوري روسيه براي «متمدن» كردن مردم همسايه است، اما از زمان فروپاشي اتحاد شوروي، فساد دولت‌هاي منطقه‌اي و تشديد فقر در اين مناطق، كاتاليزوري براي شورش‌هاي اسلامي در شمال قفقاز شده است.پوتين در سفر ماه ژوئن خود به اين منطقه، گزارشي از يكي از كارشناسانش دريافت كرد، مبني بر اين‌كه فساد دولتي، بيكاري و آزار و اذيت‌هاي پليس، باعث افزايش نقش «گروه‌هاي افراطي» شده است. گزارش برنامه توسعه سازمان ملل نشان مي‌دهد، استانداردهاي زندگي در همه نقاط روسيه افزايش يافته، حال آن‌كه در شمال قفقاز ثابت مانده است. در جوي اين‌گونه، ناراحتي‌ها نيز رشد كرده و با اين واكنش مسكو و پوتين روبه‌رو شده‌‌اند كه «تروريست‌ها را در حيات خلوت بكشيد»؛ همه اين مسائل گزينه پيوستن به اسلاميون را جذاب‌تر كرده است.در سال 2002 سازمان ملل، منطقه «اينگوش» را دومين مكان ‌تحمل‌ناپذير براي زندگي در روسيه اعلام كرد و به اين ترتيب، از آن زمان، به نظر، اين منطقه به محور درگيري تبديل شده است. در ژوئن سال گذشته، نظاميان، پايتخت اين منطقه؛ يعني «نذران» را به مدت يك شب در اختيار گرفته و صد پليس محلي در اين اقدام كشته شدند. «گروزني»، پايتخت چچن، نيز وضعيتي مشابه دارد. در مارس 2003 كرملين، كنترل منطقه را به يك گروه چچني وفادار به رهبري شهردار گروزني سپرد. «احمد قديرف» و پسر 28 ساله‌اش پس از مدتي، شروع به تشكيل ارتشي از نظاميان سابق اين منطقه كردند.«داغستان»، منطقه‌اي كه به شدت قوانين اسلامي توسط هيأت حاكمه آن اجرا مي‌شود، محل مشاجرت زيادي بوده است. آنان از اين‌كه كنترل منطقه به دست دولت فدرال سكولار بيفتد نگران هستند. چندي پيش سه نفر از اهالي اين منطقه، يك پليس را كه از ورود آنان به يك تونل جلوگيري مي‌كرد به ضرب گلوله كشتند. از ماه ژانويه تاكنون، در اين منطقه، تقريبا به صورت يك روز در ميان، انفجارها و درگيري‌هاي مسلحانه باعث كشته شدن عده‌اي پليس و نظامي مي‌شود.«عبدل»، فرزند يكي از ايدئولوژيست‌هاي اسلامي اين منطقه مي‌گويد: دو سال پيش، تحت شكنجه پليس قرار گرفت. وي مي‌گويد: «آنان من را خوب مي‌شناختند و از خيابان ربودند. آنان با كابل تلفن و باتوم من را كتك مي‌زدند؛ به گونه‌اي كه با 70 كيلو وزن به آنجا رفتم و با 47 كيلو وزن بيرون آمدم». او ديگر روش‌هاي شكنجه روس‌ها را اين‌گونه بيان مي‌كند: وارد كردن اجسام برنده به مقعد زندانيان، تجاوز به زنان و كودكان در برابر چشمان بستگانشان و... حال آن‌كه پليس داغستان همه اين اتهامات را تكذيب كرده است.عبدل مي‌گويد: واكنش هر آدم ديگري مثل من پس از رهايي، اين است كه اسلحه به دست گرفته و انتقام بگيرد.